Çelebi’ye döndü ve işaret parmağını kaldırıp sonra göğüs hizasında ileri tutarak dedi ki, Sana bir soru.
“Bu durumla Başa Çıkabilir misin?” Değil “Zihninle Başa Çıkabilir misin?”
Çelebi çılgın bir karadeniz dalgası kadar hırçın ve karmaşıktı ama bu soru ile bir duru göl kadar duruya dönmüş gibiydi. Gözlerinin içine bakarak eee der gibiydi..
Zihnini Yönet
İlerlediğin yolu zehirlemeye çalışan duygu ve düşüncelerini yönetebilir misin? Yine Çelebi gözlerini küçük küçük kısarak dinlemeye devam etti. Durumu yönetmeyi unut. Unut gitsin akıntıyla. Unut gitsin sel ile. ZİHNİNİ YÖNET. Fırtınanın tam ortasında sakince oturabilmek için ZİHNİNİ EĞİT
Dur!
Nefes al..
Sakinleş…
Önceden zihnimdeki sesten rahatsız olur uyuyamaz sürekli kavga eder ve yıpranırdım. Çok hemde çok fazla zarar verdim kendime.. öteledim başkalarını öncelik yaptım mükemmel görünmeye çalıştım sonrasında bir takım sarsıntılar yaşayınca kendime sığındım arkadaş oldum kendimle yalnız kalmak istedim konuştum günlerce kendimle artık yavaş yavaş oturuyor oluşundan olsa gerek son zamanlar farkettim ki uykum gelince uyuyor sabah kalkmam gerektiğinde kalkıyorum ve en önemlisi zihnimde beni rahatsız eden bir benlik bir ses yok 🙂 sürekli iyiliğimi düşünen beni mutlu etmeye gayret eden gelişmemi isteyen bir ses var ara ara rahatsız eden kıyaslamalara girsemde çıkabiliyorum yani demem o ki kendinizle arkadaş olmaya niyet edin bunu isteyin ben hep bunu istedim ve oldu 🙂 daha iyi bir versiyonumu yaratmak için yola devam ?
Bunun bir başlangıç noktası olduğunu düşünürüm hep fırtınanın ortası aslında odak nokta hedefine yönlendirir ! Konfor alanından çıkan insanlar , sadece başarılı olanlar unutmayın . En zor anlarımda en büyük başarılara imza attım . Çok şükür sadece kendinize İnan’ın birde sizi muhteşem yaratan?? Yaradana ❤️
Bu konuda bu aralar zorlanıyorum yardımcı olurmusunuz