Bir zamanlar iki kardeş varmış, büyük olanın adı Ahmet, küçük olanın ise Mehmet’miş. Ahmet, küçük kardeşini sürekli olarak hor görüyor, ona kötü davranıyor ve küçük kardeşini aşağılık hissettiriyormuş. Mehmet, kardeşinin bu davranışından çok rahatsız oluyor, ama ne yapacağını bilemiyordu.
Bir gün, ormanda gezerken Mehmet, yolda yürüyen bir kaplumbağa görmüş. Kaplumbağa, yavaş yavaş yürürken Mehmet ona yetişmiş ve onunla sohbet etmiş. Kaplumbağa, Mehmet’e “Ben senin gibi hızlı koşamam, ama yavaş da olsa hedefime varırım” demiş.
Mehmet, kaplumbağanın sözleri üzerine düşünmeye başlamış ve bu sözlerin ne kadar doğru olduğunu fark etmiş. Küçük kardeşi olduğu için kendisine kötü davranan Ahmet’i yargılamak yerine, onunla birlikte çalışmaya karar vermiş. Birlikte bir köprü yapmışlar ve bu sayede hem birlikte çalışmanın önemini öğrenmişler hem de Ahmet, kardeşine saygı duymayı öğrenmiş.
Bu eğitici masal, kardeşler arasındaki rekabetin yerine birlikte çalışmanın önemini vurgulamaktadır. Kaplumbağanın yavaş ama emin adımlarla hedefine ulaşma felsefesi, sabır ve çalışma disiplininin önemini hatırlatmaktadır. Bu masalın önemli bir öğretisi de, herkesin farklı yetenekleri olduğu ve bu farklılıkların birlikte çalışarak tamamlanabileceği gerçeğidir.